O nas
Historia Szkoły Podstawowej w Bobolicach
Historia Szkoły Podstawowej w Bobolicach sięga 1945 roku, kiedy Bobolice po zakończeniu II wojny światowej znalazły się w granicach państwa polskiego. Organizacja oświaty była wtedy jednym z ważniejszych zadań, jakiemu musieli sprostać polscy osadnicy na Pomorzu. Już 19 czerwca 1945 roku do gminy Bobolice przyjechał nauczyciel – organizator, kpt. w stanie spoczynku Alfred Metzger. Został on delegowany przez Klaudiusza Górskiego, inspektora szkolnego do przeglądu stanu szkół w gminie.
Pierwszą i jedyną siedzibą w siedemdziesięcioletniej historii szkoły podstawowej był przedwojenny, dwupiętrowy budynek z czerwonej cegły, wybudowany w 1881 roku. Alfred Metzger w sprawozdaniu do władz oświatowych napisał, że w 1945 roku w gmachu było 18 izb lekcyjnych, duża sala rysunkowa, trzy pracownie do robót ręcznych oraz magazyn na pomoce naukowe. Wszystko znajdowało się w stanie zaniedbania. Ocalało najwyżej 40-50% przedwojennego wyposażenia. Budynek gospodarczy oraz sala gimnastyczna zostały doszczętnie spalone w czasie zajmowania Bobolic przez wojska radzieckie. W tej sytuacji kpt. Metzger zatrudnił pozostałych w Bobolicach Niemców do uporządkowania szkoły. Już po 15 lipca przystąpiono do prac remontowych. Pod koniec sierpnia rozpoczęto też organizowanie internatu przy ulicy Pocztowej, był on później jedynym w powiecie internatem dla szkół podstawowych.
We wrześniu 1945 roku liczba dzieci i młodzieży w wieku szkolnym w Bobolicach wynosiła 44 osoby, ale do szkoły zapisało się tylko siedmioro dzieci. Zajęcia rozpoczęto 10 września 1945 roku. Pierwszym kierownikiem szkoły był mianowany 23 sierpnia 1945 roku znany działacz, późniejszy burmistrz Koszalina – Henryk Jagoszewski. Grono pedagogiczne składało się z trzech osób: Henryka Jagoszewskiego, Janiny Drabik i wspomnianego już Adolfa Metzgera. 9 czerwca 1946 r. funkcję kierownika objął Zygmunt Frąckowiak. Do szkoły uczęszczało wtedy już 192. uczniów. We wrześniu 1946 roku liczba uczących zwiększyła się do 238., a nauczycieli wzrosła do sześciu. Byli to Bronisława Barnaś, Janina Drabik, Zygmunt Frąckowiak, Stanisława Jelonek, Zdzisław Legut, Janina Cieszyńska.
Pierwsza uroczysta inauguracja połączona z poświęceniem szkoły odbyła się 3 września 1946 roku. Placówka nosiła wówczas nazwę Publiczna Szkoła Podstawowa. Rok 1946 przyjęto później, w 1996 roku, jako wyjściowy do obliczania kolejnych jubileuszy istnienia szkoły.
Początkowe lata funkcjonowania Szkoły były bardzo trudne – brakowało kadry pedagogicznej, podręczników, pomocy dydaktycznych, występowały poważne różnice w poziomie wiedzy uczniów. Jednak dzięki zaangażowaniu dyrektorów i nauczycieli placówka rozwijała się z miesiąca na miesiąc. Pierwsza wywiadówka odbyła się 17 listopada 1946 roku, poprzedziło ją przygotowane przez uczniów przedstawienie. W historii Szkoły to ważne wydarzenie. Od tego momentu Szkoła stała się również miejscem różnorodnej działalności pozalekcyjnej, w którą zaangażowani byli nie tylko uczniowie i nauczyciele, ale również rodzice uczniów. W roku 1946 założono bibliotekę szkolną, jej księgozbiór systematycznie wzbogacany służył uczniom.
9 września 1947 roku utworzono samorząd szkolny, nadający uczniom status współgospodarzy szkoły. 23 czerwca 1947 roku uroczyście obchodzono zakończenie roku szkolnego. Po mszy świętej na boisku szkolnym odbyły się popisy uczniów ze szkół w Bobolicach, Poroście, Goździe, Drzewianach, Łozicach i Jatyni. Do obejrzenia udostępniono wystawę prac uczniów. Mury szkolne opuściło wówczas 15. absolwentów. W tym też roku – 1947- pracę na stanowisku woźnego rozpoczął Piotr Maksymiuk i przepracował w naszej Szkole 32 lata.
Tak wyglądały trzy pierwsze lata pracy Szkoły. Wszystkie kolejne były równie ważne, w każdym wypełniała się rzetelna nauka i praca oraz starania, by odbywały się one w coraz lepszych warunkach. Nie jest jednak możliwe przedstawienie ich w tekście wspomnieniowym tak samo szczegółowo. W historię Szkoły wpisują się istotne daty i wydarzenia, w większości wynikające ze zmian funkcjonalnych i organizacyjnych w polskiej oświacie, niektóre z nich zostaną przypomniane.
W roku szkolnym 1949/50 wprowadzono nowe programy, odbyto 17 posiedzeń Rady Pedagogicznej, a nauczyciele wzięli udział w pierwszej Rejonowej Konferencji w Koszalinie. W tym roku zorganizowano też po raz pierwszy dożywianie dzieci. W lipcu 1949 roku rozpoczęto kurs nauki pisania i czytania dla tych dorosłych mieszkańców Bobolic, którzy nie mieli możliwości nauki przed wojną i w czasie jej trwania. 30 kwietnia 1951 roku 46. harcerzy złożyło po raz pierwszy przyrzeczenie harcerskie. Karty kronik szkolnych z następnych blisko czterdziestu lat potwierdzają, że nasi uczniowie i nauczyciele działali w Związku Harcerstwa Polskiego, doskonale wypełniając czas pozalekcyjny poprzez stawianie sobie różnych wyzwań doskonalących rozwój osobisty. Zmiany ustrojowe po 1989 roku spowodowały jednak, że działalność drużyn ustała.
W roku szkolnym 1959/60 oddano do użytkowania świeżo wyremontowaną tzw. przybudówkę, czyli budynek dużo starszy, pochodzący z 1938 roku, który od tej pory stanowił integralną całość z główną siedzibą szkoły. Zaczęła funkcjonować szkoła podstawowa dla dorosłych, zajęcia odbywały się od godziny 17.00 do 21.00. W tym roku założono też Komitet Rodzicielski, którego przewodniczącym został Wacław Stańczyk. Od tego czasu już w sposób formalny rodzice stali się współgospodarzami Szkoły, mając wpływ na określone decyzje jej władz. 10 września 1960 roku obchodzono uroczyście 15-lecie funkcjonowania Szkoły Polskiej w Bobolicach. Od 1961 roku siedmioklasową szkołę podstawową zastąpiła szkoła ośmioklasowa. W latach 1963-64 została zbudowana sala gimnastyczna z szatniami, natryskami i magazynem sprzętu sportowego. Od roku szkolnego 1971/72 zapoczątkowano wymianę młodzieży polsko-niemieckiej, najpierw z miastem Burg Stargard, później Demmin. Od stycznia 1973 roku w skład Rady Pedagogicznej weszli nauczyciele gminnych szkół czteroklasowych. 5 czerwca 1973 roku powstała Zbiorcza Szkoła Gminna. Od tego roku zapoczątkowano też dowożenie dzieci. Od 1973 roku szkoły w Polsce przygotowywały się do tworzenia „dziesięciolatki”. W 1980 roku ministerstwo wycofało się z realizacji tego zamierzenia. 1 września 1981 roku zaczęto wprowadzać pięciodniowy tydzień nauki szkolnej z wolną sobotą, ale dopiero od roku szkolnego 1986/87 przyjęto wyłącznie pięciodniowy tydzień pracy. 5 stycznia 1982 roku zwołano nadzwyczajną Radę Pedagogiczną, na której Dyrekcja przekazała informacje związane z funkcjonowaniem placówek oświatowo-wychowawczych po wprowadzeniu stanu wojennego. Od roku 1986/87 przez kilka kolejnych lat uczniowie korzystali z bezpłatnych podręczników szkolnych. 11 listopada 1987 roku po raz pierwszy przygotowano uroczysty apel z okazji odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku. W czerwcu 1990 roku Szkoła włączyła się do obchodów 650-lecia Bobolic. Od września tego roku wprowadzono naukę religii w szkołach. 1 września 1991 roku zaczęła obowiązywać sześciostopniowa skala ocen. Od tego roku aż do 2006, z powodu trudnych warunków lokalowych w budynku przy ulicy Szkolnej, uczniowie najpierw klas pierwszych, potem i drugich, uczyli się w budynku dawnego internatu przy ulicy Pocztowej 8.
Od 1994/95 przyznawany jest najlepszemu uczniowi tytuł „Uczeń na szóstkę”. 1 stycznia 1996 roku organem prowadzącym Szkołę stała się gmina – Urząd Miejski w Bobolicach. Od 30 maja do 1 czerwca 1996 roku obchodzony był jubileusz 50-lecia funkcjonowania placówki. Zorganizowano gremialne spotkania trzech pokoleń, uświetnione bogatym programem obchodów i wmurowaniem tablicy pamiątkowej poświęconej temu wydarzeniu. Rok później, w 1997, miała miejsce kolejna ważna uroczystość – nadanie Szkole imienia oraz otrzymania sztandaru. Od 1997 roku pełna nazwa Szkoły brzmi: Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza w Bobolicach.
Kolejną ważną cezurą był rok 1999, kiedy rozpoczął się pierwszy etap reformy strukturalnej. Szkoły podstawowe przekształcono z ośmioklasowych w sześcioklasowe, rozpoczęły działalność gimnazja – nowy typ szkoły. W ramach Zespołu Szkół Publicznych w Bobolicach w latach 1999- 2009 w tej samej siedzibie przy ulicy Szkolnej, funkcjonowały dwie szkoły: Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza w Bobolicach i Gimnazjum Publiczne w Bobolicach. Każda ze szkół miała odrębną Radę Pedagogiczną, Samorząd Uczniowski i Radę Rodziców, pracowała według własnego planu pracy dydaktyczno-wychowawczej i kalendarza pracy. W roku szkolnym 2009/10 Gimnazjum Publiczne rozpoczęło naukę w nowo wybudowanym kompleksie edukacyjnym, a Szkoła Podstawowa pozostała w swym budynku przy ulicy Szkolnej, do którego mogły już powrócić po kilkunastu latach oddziały z klas I-III. Od września 2011 r. część budynku w przybudówce Szkoły zajęły oddziały Przedszkola w Bobolicach.
Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza w Bobolicach wypracowała ceremoniał uroczystości oficjalnych związany ze sztandarem i pieśnią szkolną. Co roku – od 1997 – w maju obchodzony jest Dzień Patrona. Bobolicka podstawówka należy do wielkiej rodziny szkół sienkiewiczowskich, z którymi dochodzi do spotkań podczas organizowanych Zlotów Szkół Sienkiewiczowskich. W 2003 r. Szkoła uzyskała tytuł „Szkoły z klasą” w ramach udziału w ogólnopolskiej akcji edukacyjnej „Gazety Wyborczej”. W 2006 r. został nadany Szkole tytuł „Szkoły społecznie zaangażowanej”. W ostatnim dziesięcioleciu Szkoła brała udział w programie społecznym „Szkoła bez przemocy”, i otrzymała tytuł „Bezpiecznej szkoły” oraz członkostwo Ogólnopolskiego Klubu Bezpieczne Szkoły. W roku szkolnym 2014/15 uzyskaliśmy Certyfikat Wiarygodna Szkoła Podstawowa, jako szkoła będąca w stanie zabezpieczyć właściwy poziom edukacyjny i wychowawczy oraz bezpieczeństwo uczniom.
Kolejno funkcje kierowników i dyrektorów pełnili: Henryk Jagoszewski (1945-1946), Zygmunt Frąckowiak (1946-1953), Zdzisław Roman (1953-1960), Stanisław Dutka (1960-1961), Franciszek Kalinowski (1961-1964), Maria Kopij (1964-1970), Ryszard Karpiński (1970-1973), Bronisław Litwin (1973- 1989), Wiesława Wenelska-Bijak (1990- 1991), Barbara Martyna (1991-1994), Mieczysława Brzoza (1994-2002), Bożena Aksiutin (2002-2003), Agnieszka Borkowska (2003-2004), Stanisław Wszeborowski (2004-2009), Renata Kowalska (2009-2019), Dariusz Michalak (2019 -…..)
Zastępcami kierowników i dyrektorów Szkoły zostali: Irena Roman (1958-1960), Damazy Fabisiak (1960), Maria Kopij (1960-1964), Marian Kęcel (1965-1970), Daniela Kobus (1970-1986), Ryszard Karpiński (1973-1977), Regina Szugalska (1975-1988), Juliusz Glaser (1976-83), Wiesława Wenelska-Bijak (1986-1988), Teresa Reinert-Zawada (1988-89), Barbara Martyna (1990-1991), Mieczysława Brzoza (1991-1994), Bożena Aksiutin (1994-2002), Bogusława Frank-Kończak (2002-2007), Renata Kowalska (1995-2009), Agnieszka Borkowska (2007--2018), Dariusz Michalak (2018-2019),Małgorzata Zieniewicz (2018-2019), Grażyna Jankowska (2019-2022), Monika Bartczak (2022 – ).
Porównajmy jeszcze stan liczbowy uczniów i nauczycieli w wybranych latach. W 1959 roku siedmioklasowa jeszcze Szkoła Podstawowa zatrudniała 19. nauczycieli i liczyła 600. uczniów, rok później liczba ta wzrosła do 774. Placówka posiadała wówczas 22 oddziały i 19 sal lekcyjnych, a przeciętnie na jeden oddział przypadało 40. uczniów. Dla uczniów zamiejscowych internat przy Szkole zapewniał 39 miejsc. W roku szkolnym 1974/75, kiedy w Bobolicach powołano Zbiorczą Szkołę Gminną, do szkoły na terenie miasta uczęszczało 853. uczniów, a w roku 1975/76 – 802. uczniów. W roku szkolnym 1995/1996, kiedy obchodziliśmy pięćdziesięciolecie Szkoły, pracowało w naszej Szkole 53. nauczycieli, stan uczniów wynosił 811. Dziesięć lat później w 2006 roku w sześcioklasowej Szkole uczyło się 397. uczniów i pracowało 37. nauczycieli. W roku kolejnego jubileuszu – siedemdziesięciolecia – w Szkole Podstawowej w Bobolicach uczyło się 330. uczniów i pracowało 29. nauczycieli.
O skali znaczenia tej placówki na pewno świadczy liczba jej absolwentów. W Księdze uczniów ostatni zapisany uczeń figuruje pod numerem 7359. Do szkoły uczęszcza 433. uczniów i jest zatrudnionych 42. nauczycieli (dane na dzień 10 stycznia 2023 r.).
Przez te wszystkie lata w Szkole pracowało ponad 300 nauczycieli, dokładna statystyka nauczycieli jest trudna do ustalenia, gdyż niektórzy uczyli na krótki czas określony w niepełnym wymiarze godzin. Wielu nauczycieli pracowało w naszej Szkole przez bardzo długie lata, a niektórzy od stażu aż do czasu przejścia na emeryturę. Spośród pracowników administracyjnych najdłużej w naszej placówce pracowała Jadwiga Rumianek.
13 października 2006 r. obchodzono 60-lecie Szkoły Podstawowej w Bobolicach. Punktem kulminacyjnym był apel, podczas którego zaprezentowano dzieje Szkoły. W programie artystycznym wykorzystano piosenki i wiersze oraz scenki z życia szkolnego na przestrzeni lat.
Siedemdziesięciolecie Szkoły Podstawowej w Bobolicach, celebrowane 13 października 2016 roku miało miejsce w czasie przygotowywania kolejnej reformy systemu szkolnictwa i planów powrotu do ośmioletnich szkół podstawowych w miejsce dotychczasowych sześcioletnich szkół podstawowych i trzyletnich gimnazjów. Jubileuszowe uroczystości zapoczątkowało wkopanie „Kapsuły Czasu” oraz zawieszenie w budynku szkoły przy ul. Szkolnej 1 pamiątkowej tablicy ufundowanej przez Radę Rodziców. Cała społeczność szkolna wzięła udział w uroczystej mszy św. w intencji dzieci, nauczycieli i pracowników szkoły. Goście i społeczność lokalna mogli obejrzeć ekspozycje pn. „Nie samą szkołą belfer żyje”, „Stara klasa”, „Historia szkoły w kadrze filmowym”, „Kroniki szkolne” prace plastycznych uczniów „Moja szkoła”, a w sali gimnastycznej prezentację multimedialną pt. „Szkoła dawniej – szkoła dziś”.
Rok 2017 był rokiem szczególnym, bo wtedy oficjalnie wprowadzona została na poziomie szkolnictwa podstawowego kolejna reforma oświaty. Ten rozdział najnowszej historii edukacji w Polsce nie był bez wpływu na funkcjonowanie Szkoły Podstawowej im. Henryka Sienkiewicza w Bobolicach. Zaczęto stopniowo wygaszać klasy gimnazjalne. Klasy starsze podstawówki stopniowo przenosiły się do budynku przy ul. Głowackiego 7d.
W czerwcu 2018 r. budynek przy ul. Szkolnej 1 opuściły wszystkie klasy IV-VI. Od września 2018 r. w budynku z czerwonej cegły pozostały tylko klasy I-III. Przeważającą część parteru zaadoptowano na nowo utworzony Żłobek Miejski.
Niewątpliwym wyzwaniem zarówno dla naszej szkoły, jak i innych szkół w Polsce okazał się rok 2020. Epidemia koronawirusa, która pociągnęła za sobą konieczność wprowadzenia nauki zdalnej (od marca 2020 r.) odcisnęła wyraźne piętno na życiu uczniów i nauczycieli. Mimo początkowych trudności zarówno wychowankom, jak i pedagogom udało się sprostać wyzwaniom stawianym przez konieczność realizowania obowiązku edukacyjnego na odległość. Dzięki wprowadzeniu do użytku platformy Ms Teams uczniowie mogli regularnie uczestniczyć w lekcjach on-line.
W czerwcu 2021 r. po 76. latach stu czterdziestoletni budynek przy ul. Szkolnej 1 opuściły ostatnie oddziały szkolne, w tym przypadku wszystkie klasy I – III. Od roku szkolnego 2021/2022 kompleks przy ul. Głowackiego 7d. jest główną i jedyną siedzibą Szkoły Podstawowej im. H. Sienkiewicza. Budynek dawnej szkoły został wyremontowany i przekazany dla Przedszkola Miejskiego w Bobolicach.
Każdy rok pracy naszej Szkoły to konkretne nazwiska uczniów, nauczycieli, dyrektorów, pracowników obsługi. Każdy rok szkolny to osobna historia nauki i pracy, sprawowania wychowawstwa w klasach, rzetelnych przygotowań do konkursów, olimpiad, zawodów sportowych, uroczystości i zabaw szkolnych. Nasi uczniowie osiągali liczne sukcesy w konkursach przedmiotowych, artystycznych i sportowych różnego szczebla, do ogólnopolskiego włącznie.
Mówiąc o historii naszej Szkoły, myślimy o ludziach, którzy ją tworzyli: o uczniach i nauczycielach, o dyrektorach, o pracownikach administracji i obsługi, o rodzicach uczniów, o wszystkich tych, dla których sprawy naszej Szkoły były i są bliskie. Wszyscy wzajemnie zapisali się w pamięci i sercach, wszyscy mają swój udział w rozwoju Naszej Szkoły. Kolejne dziesięciolecia to piękny znak ciągłości i tradycji wzbogacanej przez kolejne pokolenia.
Materiały źródłowe:
– „50 lat Szkoły Podstawowej w Bobolicach”. Zespół Redakcyjny Obchodów 50-lecia Szkoły
Podstawowej w Bobolicach, 1996;
– „Bobolice wczoraj i dziś – zarys dziejów”, Koszalińskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne,
1981; dokumentacja pracy Szkoły Podstawowej im. Henryka Sienkiewicza w Bobolicach.
– Aksiutin B. Z dziejów Szkoły Podstawowej w Bobolicach „Znad Chocieli” 2006, nr 3-4,
– Aksiutin B. 70 – lecie szkoły Podstawowej w Bobolicach „Znad Chocieli” 2016,nr 3-4
