#LaboratoriaPrzyszłości -Zajęcia rozwijające z wykorzystaniem stacji pogody
Elektroniczna stacja pogody służy do poznawania parametrów pogodowych, odczytywanych przez czujniki umieszczone w stacji.
Celem zajęć było poznanie przez uczniów klasy II C sposobu odczytywania i interpretacji danych z bezprzewodowej stacji pogody zakupionej w ramach projektu „Laboratoria przyszłości”.
Część pomiarowa umieszczona została na parapecie klasowym, zewnętrznym, natomiast część stacji z ekranem do odczytu znajdowała się w sali lekcyjnej. Dzieci sprawdzały zasięg bezprzewodowego sygnału na otwartej przestrzeni. Wyniki odczytu poszczególnych parametrów pogody zobrazowane piktogramami przedstawiane były na klasowym kalendarzu pogody.
W trakcie zajęć poza budynkiem szkolnym uczniowie odczytywali wszystkie parametry ze stacji, a jeden – temperaturę porównywali z odczytem z termometru tradycyjnego z kapilarą szklaną i zbiorniczkiem cieczy. Notatki z zajęć terenowych zawierały również obserwacje uczniów odnośnie pozostałych elementów pogody takich jak: nasłonecznienie, zachmurzenie, opady atmosferyczne oraz siłę wiatru.
W czasie zajęć w klasie uczniowie porównywali wyniki ze stacji pogody z obserwacjami w naturze. Elektroniczny odczyt temperatury nie był na początku dla uczniów klasy II w całości zrozumiały, ponieważ stacja pogody przedstawiała temperaturę z dokładnością części dziesiętnych, czyli na odczycie liczby występowały z przecinkami. Oczywiście jest to zakres wykraczający ponad podstawę programową klasy II. Jednak uczniowie poradzili sobie z tą nowością, kiedy nauczyli się kolejny stopień Celsjusza dzielić na 10 części i zaznaczać kolorem liczbę cząstek po przecinku.
Detektywi prognozy pogody wysunęli wniosek, że pomiar temperatury ze stacji pogody jest dokładniejszy, a elektroniczny zapis o wiele łatwiejszy do odczytu. Uczniowie w swoich kartach pracy zaznaczali odczytaną temperaturę na schematach tradycyjnych termometrów.
Elektroniczna stacja dostarczyła jeszcze jednego, nieznanego dla dzieci składnika pogody. Dzięki wbudowanemu wewnątrz higrometrowi, uczniowie mogli odczytywać i spisywać aktualną wilgotność powietrza nie tylko na zewnątrz, ale również wewnątrz klasy. W tym wypadku dowiedzieli się, że pomiar wilgotności oblicza się w procentach. Z interpretacji danych uczniowie wysunęli wniosek, że mniejsza wilgotność powietrza w pomieszczeniu wynika z jego wyższej temperatury uzyskanej poprzez ogrzewanie klasy. Wykazywali to w czasie obliczania na tablicy różnicy wyników obu odczytów.
Rezultaty obserwacji z każdego dnia nanoszone były na indywidualne kalendarze pogody prowadzone przez każdego ucznia oraz na jeden, duży klasowy kalendarz. Do ilustrowania używano piktogramów osobno dla każdego określonego parametru i zjawiska pogodowego.
Prowadzenie zajęć w ramach projektu „Laboratoria przyszłości” pozwoliło uczniom zapoznać się z nowoczesnymi technikami pomiaru parametrów pogody. Natomiast porównanie wyników ze stacji z wynikami uzyskanymi z pomiarów tradycyjnych uświadomiło, że odczyty z nowoczesnej stacji są dokładniejsze, niż odczyty z urządzeń tradycyjnych. Dodatkowym atutem elektronicznych stacji pogody jest możliwość jednoczesnego pomiaru kilku parametrów – temperatury i wilgotności na zewnątrz i w pomieszczeniu.
Uczniowie przyzwyczaili się do obecności stacji i w czasie przerw lekcyjnych zerkają na ekran i stwierdzają podwyższenie lub obniżenie temperatury w ciągu dnia.
Malazdra Anna
